Me’n vaig anar de vacances amb els meus pares a Groenlàndia … “. Era Agost del 2008. Així comença la meva història amb la esclerosi múltiple . Un mes després d’aquest viatge la meva vida va canviar. Em van diagnosticar una malaltia neurològica que no té cura. Vaig haver adaptar-me a ella, però el camí no ha estat fàcil. He passat per moltes situacions i per molts estats d’ànims fins admetre la meva nova vida, fins a saber el que puc i no puc fer. Fins conèixer el que dóna de si el meu cos. Me fui de vacaciones con mis padres a Groenlandia…”. Era Agosto del 2008. Así empieza mi historia con la esclerosis múltiple. Un mes después de ese viaje mi vida cambió. Me diagnosticaron una enfermedad neurológica que no tiene cura. Tuve que adaptarme a ella, pero el camino no ha sido fácil. He pasado por muchas situaciones y por muchos estados de ánimos hasta admitir mi nueva vida, hasta saber lo que puedo y no puedo hacer. Hasta conocer lo que da de sí mi cuerpo. 

Després de tenir una recaiguda (o brot com es diu en aquesta malaltia), vaig decidir crear el blog ‘Una de cada mil’ . Per compartir la meva experiència, per donar ànims als que acaben de començar, per ajudar a altres, per aprendre d’altres pacients i per descomptat per desfogar-me. Posteriorment, he conegut a diversos blocaires que també expliquen la seva experiència amb alguna malaltia considerada com a rara, com l’esclerosi múltiple.

  Espero que el blog serveixi d’ajuda a tots els malalts, familiars i afectats per aquesta i altres malalties; sigui una font d’informació i de positivisme per afrontar el dia a dia amb un somriure :). També em podeu seguir a Twitter @ unadecadamil

INFORMACIÓ ORIGINAL EXTRETA DE:

http://www.lavanguardia.com/participacion/tengo-un-blog/20121005/54351621711/historias-esclerosis-multiple.html

 

TRADUÏT AUTOMÀTICAMENT PER:
LA BARRA DE GOOGLE

Después de tener una recaída (o brote como se llama en esta enfermedad), decidí crear el blog ‘Una de cada mil’. Para compartir mi experiencia, para dar ánimos a los que acaban de empezar, para ayudar a otros, para aprender de otros pacientes y por supuesto para desahogarme. Posteriormente, he conocido a varios blogueros que también cuentan su experiencia con alguna enfermedad considerada como rara, como la esclerosis múltiple. 

Espero que el blog sirva de ayuda a todos los enfermos, familiares y afectados por ésta y otras enfermedades; sea una fuente de información y de positivismo para afrontar el día a día con una sonrisa :).También me podéis seguir en Twitter @unadecadamil.

INFORMACIÓN ORIGINAL EXTRAÍDA DE:

http://www.lavanguardia.com/participacion/tengo-un-blog/20121005/54351621711/historias-esclerosis-multiple.html

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

Skip to content